.....වීදි සුන්දරිය.....

ලස්සනට හඳ පායල...
පුර හඳ නොවුනත් හරිම සුන්දරයි..
මම බැල්කනියට ආවෙ සඳ සිසිළ විඳින්න...
මොහොතකින් ඇයව මනෙත ගැටුන....
වීදය කොනට වෙන්න ඇය උන්නෙ අඳුරු මුල්ලක....
ලා..අඳුරෙ වුනත් මම දැක්ක ඇගේ මුහුණ....
වත්සුනු තවරල ඔප කරල තිබුණත්..එහෙම නැතත් ඇය ලස්සනයි කියල මට හිතුන....
ඇය පුංචි මලක්  වගේ....ම්...නැහැ  නැහැ..පොහොට්ටුවක්වගේ....
හරියට පිපිලවත් නැති...
ඇය මේ මහ රෑ තනියම මොනව කරනවද,,,,,
එය තේරුම් ගන්න වැඩි වෙලාවක් ගන්න වුනේ නෑ මට...
දඬු මොණරයක් වැනි යතුරුපැදියක් ඇය අසල නැවතුනා...
යතුරු පැදියෙ ආවේ කළු තරුණයෙක්(අප්‍රිකානු)...
ඇය හා මොහොතක් දොඩමළු වුනත් ඔහු යළිත් ඉගිලුනා...
ඇගේ ගාන ඔහුට වැඩි....
ඔහුගෙ ගාන ඇයට මදි...
සිදු විය නොහැක් ගනුදෙණුවක්...
මට හිතුන...
ඇය යළිත් වීථියට බලාපොරොත්තුවේ දෙනෙත් දල්වාගෙන...
ඔන්න තඩි මොටෝරියක් ඇය පසුකරතෙන ගොස් යළි ආපසු එනව...
ඇගේ දෙනෙත් කාන්තියෙන් දැල්වෙනව.....
ඇගේ ලන්සුවට ගනුදෙණුව සිදු වේවි...මට සිතුන..
දෙවියනී!!!!!
සිවිල් රථයක ආව රාත්‍රී වීථි සරන පොලිස් මුර බල්ලො....
“ඩොකියුමන්ට්ස් “..එකෙක් කිව්ව.....
ඇයට දෙවියන් සිහි වෙන්න ඇති..
වීථි සරන්නට තබා රැඳී සිටීමේ අවසර පතවත් ඇය අත නැති හැඩයි....
ඇයව ඇදල වගේ අරන් රිය ඇතුලට ඔබා ගත්ත මුර බල්ලන් ඉගිල්ලිලා යන්න ගියා...

(ඇය යුරෝපයේ වීදි සරන නිළ නොලත් සංක්‍රමණික ගනිකාවකි..ඇගේ ඉරණම කෙසේ විසඳේවිද????)