හැන්දෑව

        වලාකුළු කැටි තැන තැන විසිරි     නුබ ගැබ
        රජ වෙලා උන් රිවි කුමරු කෝ   කොයි බද
        ලොවෙන් සැඟ වෙන්න මාන     බලන හැඩ
        සඳ කුමරි හැඩ කර හිඳුවන්න    සිය සිහසුන

         අව පැහැය ගත් දුක්බර සැඳෑ       අහස් කුස
         වගෙයි හරියට අද මගේ අඳුරු        පාළු හද
         අළුයමද මද්දහන තුටින් පසු කල    මා දිවිය
         දුක්බරම සැඳෑ සමයට එළඹ ඇති      අරුමය

         උදා හිරුමෙන් වජඹුන සමය      මෙන් නොව
         පාළු හුදකලා අඳර පමණි මා         උරුමය අද
         වෙහෙසවු කාලයක අවසන     හෙම්බත්ව මම
         ගිම් නිවා සැතපෙන්න  රැය එන්න      හනිකට